رفیق من سنگ صبور قم هام

به دیدنم بیا که خیلی تنهام

هیشکی نمی فهمه چه حالی دارم

چه دنیای رو به ذوالی دارم

مجنونمو دل زده از لیلی یا خیلی دلم گرفته از خیلیا

نمونده از جوونیام نشونی پیر شدم پیر تو ای جوونی

پیر شدم پیر تو ای جوونی

تنهای بی سنگ صبور خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست موندی و راه چاره نیست

اگرچه هیچ کس نیومد سری به تنهاییت نزد

اما تو کوه درد باش طاغت بیار و مرد باش

تنهای بی سنگ صبور

خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست

موندی و راه چاره

اگر بیای همونجوری که بودی کم میارم حسود و از حسودی

صدای سازم همه جا پر شده هرکی شنیده از خودش بی خوده

اما خودم پر شدم از گلایه هیچی ازم نمونده جز یه سایه

سایه ای که خالی از عشقو امید همیشه محتاجه به نور خورشید

همیشه محتاجه به نور خورشید...

تنهای به سنگ صبور خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست موندیو راه چاره نیست

اگرچه هیچ کس نیومد سری به تنهاییت نزد

اما تو کوه درد باش طاغت بیار و مرد باش

تنهای بی سنگ صبور

خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست

موندیو راه چاره نیست.....

چند روزه نگاه سردت دیگه باورم نداره

چند روزه نگاه سردت دیگه باورم نداره

چند روزه دستای سردت دستامو تنها میذاره

چند روزه چشمام روز وشب واست می باره

هر شب شبا به یادت چشماشو رو هم میذاره.....

اگه قلبتو سیاهه واسه من روشن نوری اگه سرده دل سنگت واسه من سنگ صبوری

قدیما فکر می کردم تو همیشه مهربونی

میرم از اونجا بی توباشم

بی خدافظ

بی نشونی